زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

لفظ مفرد (مقابل جمع)





لفظ دلالت کننده بر یک فرد از افراد طبیعت را لفظ مفرد (مقابل جمع) گویند.


۱ - تعریف



لفظ مفرد، مقابل لفظ تثنیه و جمع بوده، و به لفظی گفته می‌شود که بر یک فرد از افراد طبیعت دلالت می‌کند، مانند: «زید»، «اسد رجل».

۲ - اختلاف علما



عالمان اصولی درباره این که آیا استعمال لفظ مفرد در بیش از یک معنا جایز است یا نه اختلاف کرده‌اند و مشهور معتقدند چنین استعمالی جایز نیست.

۳ - عناوین مرتبط



استعمال لفظ در معانی متعدد.

۴ - پانویس


 
۱. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۴۱.    
۲. معالم الدین و ملاذ المجتهدین، صاحب معالم، حسن بن زین الدین، ص۴۰.    
۳. محاضرات فی اصول الفقه، خویی، ابوالقاسم، ج۱، ص۲۱۱.    
۴. بحوث فی علم الاصول، صدر، محمد باقر، ج۱، ص۱۵۱.    


۵ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۴، برگرفته از مقاله «لفظ مفرد (مقابل جمع)».    


رده‌های این صفحه : الفاظ مفرد




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.